Een tijd geleden stond deze foto in de Barneveldse krant. Dit is de plek waar ik het grootste gedeelte van mijn jeugd gesleten heb. Dit was waar ik als 9 jarige mijn arm brak, mijn eerste kusje kreeg, mijn eerste sigaretje rookte en waar ik als een aap leerde klimmen. 
Zoals je kunt zien is het en hoog gebouw. Maar daar draaide mijn buurjongens en ik onze hand niet voor om. Via een hekje,een afdakje en de regenpijpen (toen nog van zink) klommen wij tot op het hoogste dak. Wat een geweldig uitzicht hadden we daar over onze tuinen. Het lastigste was altijd om weer beneden te komen en om niet betrapt te worden. Toen gingen buren namelijk nog naar ouders om te zeggen dat we ondeugend waren. En niet om te klikken, maar voor onze eigen veiligheid. Al vonden wij dat toen onzin.
Als ik nu naar die foto kijk begrijp ik dat mijn vader zei:" aje 't hart in je donder het om der ooit weer op te klimmen dan krieg je van mien een schop onder je reet"! Oké pap, ik zal het niet meer doen. En ik hield woord.
Vervolgens gingen wij met de halve buurt fikkie steken op hetzelfde schoolplein en smolt mijn lange broek van mijn knie. Tjsaa. ..wat moest ik dat nu voor excuus voor verzinnen. Mijn moeder mopperde wat en zei dat ik nooit geen fikkie meer mocht steken. Ik heb niet het idee dat ik dat daarna nooit meer gedaan heb.
Zo zie je welke herinneringen zomaar boven komen met een foto in de krant.
Heb jij ook zo'n geweldige jeugd gehad?
Liefs,
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten