Narciszusjes

In een vorig blogje heb je kunnen lezen dat ik 2 sneeuwklok zusjes heb gemaakt. Dat bracht me op het idee om het ook bij de narcissen te doen. Dit patroon is ook van atelier het Blauwe huis.
Bij de sneeuwklokje had ik het rokje gemaakt van zakjes dat als verpakkingsmateriaal gediend had voor cadeaulintjes. Nu heb ik de rokjes gemaakt van geel/ oranje katoen. Dit katoen is ongeveer dezelfde kleur als het geel en oranje van het vilt waarvan ik het narispopje gemaakt heb. Dit is gemaakt met het patroon van Mieke Stenders. Ook nu heb ik weer hout gebruikt om de popjes stevig te laten staan. Ook dit hout moet nog beplakt worden met mos.


Wat een verschil met de popjes die ik gemaakt heb zonder patroon. Mijn eigen ontworpen popjes zijn allemaal veel dikker. En hun bloemen zijn veel groter. Zodra ik voldoende nieuwe popjes gemaakt heb doe ik de oude weg. Alleen de "mooiste" (lees: minst lelijke) mag blijven. Zoals het er nu uitziet word dat het meeste linkse popje.

Hier onder zie je wat ik tot nu toe aan narcis popjes gemaakt heb. Inmiddels ben ik bijna klaar met mijn lente feetje. Deze past qua kleur prachtig bij de nieuwe narcispopjes. Maar in een volgend blogje daarover meer.

En wat ben jij aan het doen? Ben jij ook aan het knutselen?  Ik kan dan rustig alles op een rijtje zetten zonder gestoord te worden door dagelijkse dingen. Kunt jij je ook zo heerlijk ontspannen als je aan het freubelen bent?

De afgelopen dagen is de uitvaart van mijn schoonzus een aantal keren de revue gepasseerd. En op deze manier krijgt het langzaam een plekje. Dat ik er nog veel mee bezig bent blijkt wel uit het feit dat ik s nachts weer aan het slaapwandelen ben. De laatste keer dat ik dat deed was na de geboorte van onze oudste. Dat is inmiddels al weer 22 jaar geleden.  Doe jij ook zulke rare dingen als er veel gebeurt in je leven? Ik heb er geen last van, maar manlief vindt het niet zo prettig hihihi. Als kind zijnde heb ik heel veel geslaapwandeld. Zelfs dat ik naar buiten ging en bij mijn oma die beneden woonde aan de achterdeur stond. Zij liet me binnen en ik ben zo weer binnendoor naar boven gelopen en naar bed gegaan. Ik weet er niets van....zij heeft dit me later verteld. Enne...je kunt me gerust wakker maken hoor. Al die smoesjes dat dat niet mag is onzin. Ik geef je antwoord en ga zo weer verder slapen.
Nu ga ik de laatse hand leggen aan mijn feetje. Met een beetje geluk zet ik die nog op de foto en kun je zo nog een volgend blogje lezen.

Liefs Anita