Pipi langkous

Laatst vond ik dit "tegeltje" op Facebook. En er verscheen een grote lach op mijn gezicht. 

 

Allereerst omdat het me herinnerd aan de tijd dat ik het als kind zelf keek.  Ik had enorme bewondering voor haar.  Dat zij dat allemaal durfde vond ik zo knap. Dat ze druk en ondeugend was vond ik zooooooo spannend. Maar zelf was ik niet zo'n meisje.

 

En twintig jaren later zit ik met mijn zonen naar Pipi te kijken en zie ik dezelfde bewondering in de snoetjes van mijn kinderen. Maar ik zag ook wat van Pipi haar streken terug in mijn kinderen. De ene zoon te druk. ..De andere te ondernemend en de volgende leuk ondeugd. Volgens de omgeving dan.
Ik nam hen dan ook veel mee naar buiten zodat zij hun energie kwijt konden door hutten te bouwen, in bomen te klimmen, fietsen en te wandelen met ze.
 

Maar dan komt de tijd dat zonen groot worden en naar school moeten.  Voor de meeste een enorme straf. En in sommige gevallen ook voor de leerkrachten. Zoveel uren achter  elkaar stil zitten is niets voor mijn kinderen. Eigenlijk is het voor de meeste kinderen niet te doen. Ze werden regelmatig bestempeld als "druk" en "lastig". Maar lag dat nu aan het schoolsysteem of aan de kinderen? 

Nu ze allen werken zijn het heerlijke mannen. Harde werkers en zeker niet te stout of te druk.

Gelukkig hadden wij toen geen Supernanny en deden wij de opvoeding gewoon zelf!

Heb jij kinderen? Werden deze ook bestempeld als druk? Of waren het voorbeeldige leerlingen?
Hoe dan ook, als je maar van je kinderen geniet of genoten hebt.

Liefs,

Anita