Voor we het weten is het al weer Kerstmis. Dit jaar gaan we voor het eerst sinds jaren weer bij mijn ouders gourmetten. Het voelt een beetje raar. En ik zal je uitleggen waarom.
Drie jaar geleden werden wij voor het eerst sinds jaren weer gevraagd door mijn schoonzus en zwager om oud en nieuw bij hun door te brengen. Toen wij nog geen kinderen hadden deden we dit ook, maar met de komst van de kids zijn we ermee gestopt. Onze kinderen wilde niet bij een ander slapen en de hele avond opblijven leverde teveel problemen op. Dus zo kwam het dat we bijna 3 jaar geleden dit aanbod aannamen. Mijn jongste schoonzusje was helemaal in haar nopjes. Samen fonduen en oud en nieuw vieren vond ze schitterend. Tot zover niets bijzonders, waren het niet dat die oud en nieuw ook haar laatste was. Ze overleed en februari van datzelfde jaar plotseling.
Dit is een van de vele voorbeelden die ik in mijn omgeving heb waarbij mensen dingen doen of zeggen en waarbij het dan ook de laatste keer is.
En nu vragen mijn ouders of ik met kerst bij hen kom gourmetten. Ik ga, dat zeker, maar het voelt heel dubbel. Hopelijk laat mijn gevoel en ervaringen me deze keer in de steek.
Liefs Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten