De uitdaging van vandaag is een foto te plaatsen van een dankbetuiging.
Deze dankbetuiging kreeg ik nadat ik Pruts" onze op een na oudste kater" op een zaterdagmorgen liet in laten slapen. Donderdags zei manlief al dat hij dacht dat Pruts niet meer at. Nu is dat met zeven katten moeilijk vast te stellen.
Vrijdagmiddag heb ik hem goed in de gaten gehouden en zag dat hij niet meer echt dronk maar enkel met zijn pootje door de waterbak ging en dan zijn pootje aflikte. En eten deed hij inderdaad niet meer. Hij ging onder de stoel liggen zodat niemand hem meer zag. Als ik hem riep kwam hij nog wel en miauwde ook nog zoals gewoonlijk en wilde nog wel op schoot. Hij spinde ook nog gezellig.
Maar toen ik hem zaterdagmorgen weer op schoot had voelde ik pas hoe mager hij was. Zijn vacht liet hij in vlokken op mijn schoot achter. Wij zouden die dag op vakantie gaan en ik zag het niet zitten om tot na het weekeind te wachten om naar de dierenarts te gaan. Dus ik deed Pruts in het vervoerskooitje en bracht hem naar de dierenarts met het idee dat zij nog wel een oplossing zou hebben. Helaas de enige oplossing die zij kon bedenken was hem in te laten slapen. Hij had beginnende uitdrogingsverschijnselen waarschijnlijk door nierfalen. Ik had het met medicijnen misschien nog even kunnen rekken ,maar Pruts was altijd een wat schuwe ex zwerfkat en hoe ik hem nu medicijnen zou moeten geven zou ik echt niet weten. Met ontwormen greep ik hem in zijn nekvel, stopte de pillen erin ( werd dan flink gebeten) en dan zagen we Pruts een dag niet omdat hij zich verstopte achter de kast/ bank of op zolder. Maar dat was niet elke dag. Elke dag dit ritueel herhalen zou voor Pruts, maar ook voor mijn vingers een lijdensweg worden. En dat heb ik nooit gewild. Dus de enge optie was hem rustig in te lasten slapen. Dit heb ik dan ook laten doen. De zin om op vakantie te gaan verdween, maar we zijn toch gegaan.
Bij thuiskomst vond ik deze dankbetuiging op de mat. Een mooi gebaar voor het verliezen van een enorme lieve maar altijd wat schuwe "pratende"kat.
Op naar een leukere uitdaging.
Liefs,
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten