Alweer iets wat me herinnerd aan mijn oma van moeders kant. Het is een van de weinige herinneringen die ik heb aan mijn opa en oma toen zij nog in het oude huis woonde. Daar had zij deze namelijk op tafels staan.
Toen beiden overleden zijn heb ik mijn moeder gevraagd om deze als erfstuk voor mij mee te brengen. Waarde in geld heeft het niet maar wel veel emotionele waarden. Ik heb deze suikerpot dan ook al jaren op zolder veilig opgeborgen en ben er nog altijd heel blij mee.
Net als een klein zwart vaasje. Deze is door mijn opa al eens gelijmd met die lelijke bruine bizonkit. Maar ik kan me nog zo goed herinneren dat als ik bij mij grootouders logeerde mijn opa erin blies. Het geluid deed me als kind denken aan een stoomboot.
Herinneringen....het zijn er naar mate je ouder word vele.
Liefs,
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten