Nog maar 1 kitten

In het vorige blogje heb je kunnen lezen dat ik 4 kittens meegenomen heb. Inmiddels zijn er 3 overleden. Ik heb gedaan wat ik kon en heb geen idee waarom ze in tijd van 3 dagen alle drie dood gingen. De eerste kitten die overleed was vorige week maandag. S morgens om 7 uur was hij een beetje stilletjes en tussen de middag vond ik hem dood. De volgende lag s nachts dood in de Bench en de derde overleed woensdag. Drie dagen achter elkaar. Vreselijk.

Wat me al wel opgevallen was is dat onze volwassen katten niets van deze kittens wilde weten. Bij de vorige kittens die ik meenam wilde ze telkens likken en mochten de kitten bij hen kruipen. Als ik nu met een kitten in de buurt kwam liepen zij weg. Alleen het grijze katertje wilde ze nog wel een lik geven.  Ja een lik, niet meer dan dat.

Dit grijze katertje is dan ook de enige die het tot nu toe overleeft heeft. En hij doet het vrij redelijk. Hij is erg klein en de volwassen katten vinden hem, nu hij alleen over is, erg lief. 

Was het bij de vorige nesten vooral Karel de zwart witte kater, nu is het vooral Minoes die zich ontpopt als ware moeder. Afgelopen nacht heeft ze hem een half uur gewassen en gepoetst. Omdat hij zo slecht kan poepen heb ik haar laten gaan. Anders dan had ik hem na een paar minuten toch echt terug gezet is de Bench. Want ik ga al 3 weken s nachts mijn bed uit. Mijn wekker gaat om 1 uur om 4 uur en om 7 uur. Niet dat ik dan nog slaap. Om een één of andere reden slaap ik met deze grijze kater net zo onrustig als toen ik zelf een baby had. Ieder uur kijk ik op de wekker. Maar goed over 2 of 3 weken hoef ik er s nachts niet meer uit en kan ik bijtanken.


Vandaag vond ik op mijn werk ook nog een jonge kat. Hij/ zij zal een week of 7 zijn geweest. Ik heb de dierenambulance gebeld en zij hebben het zwarte beestje opgehaald. Hopelijk komt hij terug bij de rechtmatige eigenaar. Duidelijk is dat het beestje veel te jong was om naar buiten te gaan. OF.... de eigenaar heeft het bewust gedaan en is blij dat hij/ zij van de kat af is. Dan is het te hopen dat het poezenbeest een goed  nieuw tehuis vind. Net als dat ik hoop dat onze grijze man straks een goed tehuis zal krijgen.

Voorlopig moet ik nog even geduld hebben tot onze grijze man groot en sterk is en zelf eet en drinkt. Voor ik het weet is het zo ver en vind ik het weer moeilijk om afscheid te nemen.
Hij is na ruim 3 weken 300 gram. Ik vind het nog maar zo`n mini mannetje.

Duimen jullie voor me dat het goed blijft gaan?
Liefs Anita