Knorretje, ja dat is de officiële naam van onze oudste kater. Norrie, Brompot, Rooie, Brombeer zo wordt hij meestal genoemd. Hij is geboren in 2002 en vreselijk eigenwijs. Hij wil niets. Als hij maar eten en drinken krijgt hoor je hem niet. Op z`n tijd een stukje brood vind hij heerlijk. Hij ligt het liefst de hele dag in zijn mandje.
Vroeger viel hij me letterlijk aan. Als hij de achterkant van mijn benen zag klom hij erin, beet in mijn been en was voordat ik hem kon corrigeren al lang en breed weer weggekropen. En dit gebeurde meerdere keren per dag. Ik heb regelmatig de winkelhaken in mijn been gehad. Ik ben ook nog allergisch voor kattenkrabben. Gek werd ik van die kater. Totdat ik een keer omdraaide en hem een schop verkocht. Ik schrok me een hoedje. Het ging veel harder dan dat de bedoeling was maar.....hij was genezen. Tot een paar weken geleden. Meneer dacht dat hij het wel even kon regelen. Ik heb hem direct een tik verkocht en tot op heden heeft hij het niet meer geprobeerd. Hij is al een echte oude je-weet-wel-kater. Nu het weer mooier wordt gaat hij heel af en toe wel naar buiten. Maar dat is het dan ook wel. Hij was altijd de baas en liet dan merken ook, maar zelfs daar maakt hij zich nauwelijks druk meer om. Alleen als de oudste dame in zijn buurt komt moet hij nog even meppen en blazen.
Wie had ooit gedacht dat zo`n vies nat geregend stinkend mini poezekind, dat meer dood als levend was, uit zou groeien tot zo`n eigenzinnige kater? Niemand! Maar met om de 2 uur een flesje Nutrilon en heel veel geduld is het gelukt.
Heb jij ook zoveel geduld en geluk gehad met een diertje wat toevallig op je pad gekomen is?
Liefs Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten