Koning winter en Olle

Al deze dieren en koning winter heb ik uit de losse hand gemaakt. Het boompje is wel met een patroon. Origineel had de boom allemaal herfstkleurige blaadjes. Maar ik zou ik niet zijn als ik hem niet in verschillende gedaantes gemaakt zou hebben. Zo heb ik de boom ook gemaakt als Prunus boom met die mooie roze bloesem. En deze met sneeuw op de takken.

De vorige Olle had een blauw jasje. En als ik me niet vergis was dit popje oorspronkelijk bedoelt als popje uit de winter serie van atelier Anke. Zo zie je dat ik altijd blij veranderen. Net zolang totdat ik er tevreden over ben.

 

Liefs, Anita.

Naar het zuiden

Vandaag was ik bij pa en ma.  En ik zag dit beeld. Pa wist me te vertellen dat deze vogels richting het zuiden aan het vliegen zijn.  Is dat een goed bericht?  Houdt het in dat er juist goed of slecht weer opkomst is?

Misschien moet ik me toch eens wat meer verdiepen in de inheemse dieren. Van de uitheemse diersoorten weet ik eigenlijk veel meer dan van onze eigen natuur. Dit komt natuurlijk door mijn vrijwilligerswerk in het opvangcentrum voor apen en andere uitheemse dieren.

Wie kan me vertellen wat het betekent als deze ganzen naar het noorden vliegen? Waarom doen zij dat? Wanneer komen zij terug? Waarom valt het dan veel minder op?

Wie oh wie heeft er antwoord en neemt de moeite om het in een berichtje hieronder met ons te delen?

Liefs,

Anita

Top 2000

De afgelopen dagen is de top 2000 op tv en radio. Ik heb een lange  tijd weinig muziek geluisterd. Dat was en overblijfsel van het ongeluk wat ik juni 2013 gehad heb.  Muziek maakte dat ik snel overprikkeld raakte. Gelukkig is dat nu over.  Met het luisteren naar de Top2000 bedenk ik me welke nummers ik nu eigenlijk het mooist vind.  Voor elk soort muziek heb ik wel een top 3. Ik begin vandaag met de Nederlandstalige top 3. 

 

Op nummer drie staat Naast jou van Jan Roth en Boudewijn de Groot. Ik vind het gewoon een goed nummer. Ik ben sowieso wel een beetje Boudewijn de Groot fan. Zijn teksten zijn vaak erg snel gezongen en vaak moet je er even over nadenken

 

Op nummer twee zet ik Betekenis van Jeroen  van der Boom. Waarom weet ik eigenlijk niet. Ik vind het een heerlijk nummer.

Maar het mooiste nummer is ook meteen het lastigste op YouTube te vinden.  Het is namelijk het nummer "Niemand" van Guus Meeuwis.  Hij zong het tijdens het optreden waar ik bij ben geweest in het Philips stadion.

De sfeer, het geluid,  alles klopt die dag. We waren gezellig wezen uit eten en genoten van het heerlijke weer. 

Guus zong er aantal nummers die ik niet kende maar waarvan ik meteen het gevoel had" wauw wat een geweldig nummer". Niemand is een van die nummers.

Wat is jou top 3 van Nederlandse nummers?
Er volgen binnenkort nog meer top 3's

 

Liefs,

Anita

De dames samen

Kijk dit is wat ik nu graag doe.  Zelf popjes verzinnen en maken. De dames zijn wat groter dan de gemiddelde  popjes die ontworpen zijn door ateliers.  Maar dit vind ik zo leuk om te doen. Ik heb altijd wat moeite om me aan het oorspronkelijke patroon te houden. Vaak verander is de kleur. Of ik vervang een kralen hoofd voor een tricot hoofdje. Maar ik blijf het leuk vinden om van alles zelf te maken.

 

Net als de bloemen die er bij staan. Deze heb ik afgelopen herfst gemaakt van opgerolde bladeren. Het zijn er nog maar twee. Volgend jaar wil ik er nog wat maken in andere herfstkleuren. Deze zijn vrij geel en groen van kleur. Ik wil ze dan volgend jaar ook nog maken van rode en bruine bladeren.

 

Vind jij het ook zo leuk om zelf te "ontwerpen"? En dan bedoel ik niet alleen popjes, maar ook andere hobby`s. Ik wil ook nog een alternatieve kerstboom maken. Dus heb ik een jaar de tijd om de juiste takken te vinden en hem te maken. Dus binnenkort een keertje het bos is met als doel een aantal mooie takken zoeken. Ik zal binnenkort een paar foto plaatsen van de alternatieve kerstbomen zoals ik er een wil gaan maken.

 

Je leest het wel, nog plannen genoeg. Heerlijk om creatief bezig te zijn.

 

Liefs,

 

Anita.

Wintertafel / atelier Anke

Mijn winter tafel staat weer.  In mijn vorige blogje had ik al verteld dat mijn bestaande popjes niet bij de kleuren van de popjes van de winter patronen van atelier Anke passen.  Waarschijnlijk zie je nu wel waarom? Links zie je de popjes van atelier Anke in de oorspronkelijke kleuren. En rechts mijn popjes.

 

Wat zal ik doen?
Wel maken en de kleuren aanpassen aan mijn kleuren? 
Mijn popjes aanpassen aan de kleuren van atelier Anke?
Of gewoon doen wat ik eigenlijk het leukst vind,  namelijk, zelf popjes bedenken?
 

Liefs,

Anita.

Boom weer opgeruimd

Vandaag heb ik de kerstboom opgeruimd.  Niet dat ik het niet gezellig met vond maar de katten vonden de boom wel erg lekker. En voordat ze helemaal verstopt komen te zitten is de boom maar naar de zolder verhuisd.

 

Ik heb de zelfgemaakte hangers nog maar een keer op de foto gezet.  Altijd leuk om van de zomer nog even naar te kijken.

Als ik dan toch bezig ben dan ruim ik meteen het kerstdorp ook maar op. Mijn lief was de zolder aan het opruimen dus zo is alles  gelijk weer netjes, schoon en op de goede plek opgeruimd.

 

Ik heb mijn winter tafel toch maar neer gezet.  Wel raar hoor om de slee en snowboarder uit de doos te halen terwijl het buiten 15 graden is.

Ook koning winter, Olle en vrouw dooi staan in de kast.  Net als moeder aarde. Ik zal van de week even foto's maken en aan jullie laten zien.

 

Zou het nog winter worden?  Ze hebben het over een Elfstedentocht in februari.  Ik kan me er nog niets bij voorstellen. Maar de tijd zal het leren. Van mij hoeft het niet meer hoor.  Doe mij maar gewoon zomer.

 

Ik heb erg veel plezier gehad van mijn kerstboom hangers.  Nu wil ik nog graag de winter serie van atelier Anke maken. Ik heb de patronen klaarliggen. Dus ik kan beginnen.  Dat roep ik al een paar jaar.  Maar ik heb een probleem.  De kleuren die bij het patroon horen zijn zwart, wit en grijs.  Erg mooi. Het staat niet bij de popjes die ik in het verleden al gemaakt heb voor de winter tafel.  Deze zijn namelijk donker en lichtblauw, rood, beige en bruin. Wat nu gedaan?  Heb jij een goede tip? 

Liefs, Anita 

Eindelijk durf hij

Deze papegaai zit bij het opvangcentrum . Eerst zat hij in een kleinere kooi. Ruim zat voor hem en zijn maatje,  maar nu er een grotere kooi beschikbaar kwam hebben weer ze samen overgeplaatst.  De hele zomer hebben we geprobeerd om ze naar buiten te roepen en te lokken,  maar niets werkte. Ook in hun kleinere verblijven konden zij naar buiten maar deden dit niet.Tot vorige week.

 

Het is de zachtste winter van de eeuw en dus kunnen de papegaaien overdag nog heerlijk even naar buiten. Ik deed de klep open en direct kwam een van de twee nieuwsgierig met zijn kopje naar buiten. Ik riep maar het bleef bij kijken.  De volgende dag deed ik weer de klep open en een half uurtje laten zaten ze beide gezellig buiten te kletsen.

 

Normaal gaan ze vaak voor het eerst naar buiten als de temperatuur nog wat hoger ligt en meestal gaan ze vanzelf wel weer naar binnen.  Maar deze keer hebben we ze beide toch maar naar binnen gebracht.

Als ze eenmaal de smaak van buiten zitten te pakken hebben dan vind je veel papegaaien de hele dag buiten.  Of het moet heel heet worden en de temperatuur moet binnen lekkerder dan buiten zijn.  Dan zitten ze graag binnen. Papegaaien zijn slim genoeg om te bedenken waar ze moeten zijn.

 

Kun jij ook zo genieten van een succesje zoals iets simpels, voor het eerst naar een  buiten gaan van een dier?

 

Ik ga nog even genieten van de foto`s van de papegaaien. Met op schoot met een van mijn poezen.

 

Liefs,

 

Anita

Onze sul

Karel is zo'n ongelofelijk lieverd.  Hij vind alles goed.  Zolang je hem maar aanhaald en als hij op schoot mag liggen hoor je hem niet.  Als zijn nagels geknipt moeten worden dan neem ik hem op schoot en op mijn gemakje kan ik mijn gang gaan met de nagelknipper. Wel grappig dat hij zelf de nagels van zijn achterpoten afbijt en ik dus alleen maar de nagels van zijn voorpoten hoef te doen.

 

Tijdens het maken van deze foto lag hij bij mij op schoot. We zagen een hond met een kerstmuts op tv. We kwamen op het idee dat dat Karel ook wel leuk zou staan, maar bij gebrek aan een kerstmuts werd het een sok die klaar lag om een sneeuwpop van te maken. Het maakt Karel niet uit, zolang hij maar aandacht krijgt. En als hij geen aandacht krijgt dan eist hij het gewoon op door op de laptop te gaan liggen, Onze lieve sul.

Heb je ook zo`n lief huisdier?
Geniet er dan vooral van.
Liefs,

Anita

Konijnen en kerst

Laatst kwam ik het mooie kerstrecept tegen op Facebook. Ik zag de foto van het konijntje met zijn kerstmutsje op zittend in een pan en had in eerste instantie zoiets van....moet dat nou echt op Facebook? Maar ik kon mijn nieuwsgierigheid toch niet bedwingen en terwijl ik het aan het lezen was begon ik al een vermoeden te krijgen hoe het af zou gaan lopen.

Diezelfde dag kwam ik ook nog de foto tegen. Ik zou ook nog wel een foto van een broer of zus kunnen toevoegen.  Minoes zou niet misstaan naast deze twee schatjes. Dit soort foto`s en afbeeldingen bewaar ik altijd . Ik wacht dan dat ik een aantal dingen heb die bij elkaar passen.

 

Altijd weer leuk om een blogje mee te vullen. Natuurlijk mag een foto van Bonte Koe niet missen. Met zijn ondeugende toetje wordt hij steeds vaker Toet genoemd. Het maakt meneer niet uit, als hij z`n natje en z`n droogje maar krijgt en af en toe op schoot mag vindt hij het wel prima.
Wat heerlijk als je zo`n leven hebt als onze katten. Als ze in de ren naar buiten willen hou ik de deur open, willen ze twee minuten later weer naar binnen sta ik weer op om ze binnen te laten. En dat het liefst allemaal om de beurt. Eten en drinken in overvloed. Als zij geaaid willen worden of op schoot willen dan is er altijd wel iemand die in de houding gaat zitten. Tjsa,,,,een kattenleven is zo gek nog niet. ( Als je in mijn huis woont of aan mijn zorg bent toevertrouwd)

 

Liefs ,

 

Anita

Taaltoets gedoe

Eindelijk was het vorige week zover.  We mochten onze certificaat voor de taaltoets in ontvangst nemen. Het heeft even wat voeten in aarde gehad, maar voorlopig zijn we daar weer even van af. Let wel. ..voorlopig.  Want in neem aan dat onze overheid wel weer iets gaat bedenken om ons, pedagogisch medewerkers, aan het studeren te houden.

Voldeed eerst de opleiding  KVJV, later moest iedereen MDGO hebben.  Nog weer later,  in de tijd dat ik mijn papiertje haalde,  heette het SPW3. Nu is dat nog niet zo lang geleden. Ik heb namelijk mijn SPW3diploma in 2006 gehaald. En in 2007 mijn SPW4 diploma. Inmiddels heet het al weer anders,  namelijk PW. Nu moest ik voor SPW4 en instroomtoets Nederland en rekenen maken.  Die heb ik toen gehaald maar nooit bij laten schrijven op mijn diploma. 

Niet dat dat zo heel veel uitmaakte,  we moesten allemaal ongeacht het behaalde niveau en hoe lang het geleden was,  de taaltoets opnieuw doen.

 

En dat verbaast me. Als iemand zijn of haar HAVO diploma gehaald heeft doet hij/zij toch na een paar jaar ook niet opnieuw examen voor het HAVO diploma? Dat zelfde geldt ook voor je rijbewijs . 

Maar goed.  Na een herkansing voor begrijpend lezen heb ik het certificaat ook in de zak . Het eerste examen "begrijpend lezen " was en drama.  Het was op de computer. 

Het herexamen was op papier. Dat was voor mij goed te doen. Dit komt omdat ik er aantekening bij kan schrijven en onderstrepen wat belangrijk is of doorhalen wat onbelangrijk is. Dat kon op de computer dus niet en ik had toen ook geen kladpapier of iets dergelijks. 

Omdat we onze toets gehaald hebben kregen we van de gemeente en reep chocolade en van onze werkgever een mooie witte amaryllis bloem. Altijd leuk om te krijgen en lief dat ze de moeite hebben genomen om een kleinigheidje te regelen. 

Wat zal de volgende opleiding zijn?  Ik heb zo nog geen plannen.  Maar dat kan zo maar veranderen. Heb jij nog studeerplannen? Of zou je zonder studie nog iets willen leren?  Waaraan denk je als je kijkt naar de toekomst?  Laat het me weten. ...vind ik erg leuk! 

Liefs, Anita 

24-12-2015

Vandaag kwam ik thuis vanuit mijn vrijwilligerswerk. Ik dacht even de lampjes van de kerstboom aan te doen. Samen met de lampjes van het kerstdorp maakt het het altijd zo gezellig in huis.  Helaas.  Ik heb zo'n net met lampjes in de kerstboom en nu deed alleen onderste gedeelte het nog maar. 
 

Zoiets heb ik nou altijd de dag voor kerst. Of mijn boom ligt plat, of mijn lampjes zijn stuk. Ik vraag me zuchtend af of ik in de toekomst  wel een boom op moet zetten.

Maar ik was er deze keer op voorbereid dat er wat mis zou kunnen gaan. Ik heb vorig jaar al een extra streng met lampjes gekocht.  Het is niet zo mooi als een net want dan zijn de lampjes netjes verdeeld over de boom.  Maar beter dit dan geen lampjes in de kerstboom.

 

Ik vermoed dat er weer een poezenbeest in mijn boom geklommen is en vast heeft gezeten. Dit jaar gelukkig geen beschadigde poezen, alleen maar lampjes en die zijn te vervangen.

 

Misschien maak ik volgend jaar wel een alternatieve boom. Ik heb laatst zo'n mooie "boom" gezien.  Het was van stokken zwerf hout en allemaal zilveren ballen. Deze was strak tegen het voorraam gezet. 

Zou ik zoiets zelf kunnen maken?  Ik mag er dan wel vroeg genoeg mee beginnen. Het lijkt me een heel werk. Maar dan ben ik wel verlost van vallende bomen en kapotte lampjes. En nog een voordeel.  Het neemt weinig ruimte in in de huiskamer.

 

Ach ik heb nog een jaar om erover na te denken en het eventueel te maken. 

Ben jij creatief? Maak er maar wat moois van.

 

Liefs,

 

Anita 

Vroeger

Tjsaa wat gaat de tijd snel. Voor je het in de gaten hebt is er weet een jaar voorbij. 

 

Laatst kwam ik op het Internet deze foto's tegen.  Allemaal spullen die in mijn jeugd heel gewoon waren maar wat nu niet of nauwelijks meer gebruikt word. 

 

De raketten waar je een soort rood dopje op moest drukken, omhoog gooien en dan als het de grond raakte gaf het en plofje.  Ik zeg bewust plofje want in deze tijd heet het geluid al lang geen knal meer.

 

De "RAAK" fles met priklimonade. Daar had je een speciale flesopener bij nodig.  Want de dop zat er zo strak op dat hij bijna niet open te krijgen was.  Kon je de opener nu niet vinden dan kon je er altijd nog voor kiezen om de dop onder de hete kraan te houden.  Dan ging het al iets makkelijker.

 

Tsja en dan de telefoon. Heel wat anders dan de mobieltjes van tegenwoordig. Vroeger was het niet gewoon dat je dag en nacht overal bereikbaar was. Je had een vaste telefoon . Als je vroeger bij een vriendje wilde blijven eten dan moest je aan zijn /haar ouders vragen of je even naar huis mocht bellen. Je ouders vroegen zich niet af waar je was, logischerwijs was je bij DAT vriendje. App'en en sms'en bestonden allemaal nog niet.

 

Waar blijft de tijd?

 

Liefs,

 

Anita.

Een wensje van mij

Liefs Anita 

Even proberen

Op Facebook gaat dit plaatje rond. Er staat bij dat je een oog dicht moet houden en dan je scherm horizontaal houden en over je scherm van je telefoon kijken. Er verschijnen dan woorden.

 

De vraag die dan direct bij mij opkomt is. ....zou dat ook  willen met een laptop?  Dus vandaar deze rare afbeelding op mijn blog. 

 

In gedachte zie ik jullie nu al helemaal zitten met een oog dicht en glurend over de laptop. Lijkt me wel komisch.  

 

Maar lukt het ook om de tekst te lezen?

 

We wish you a merry christmas.

 

Liefs,

 

Anita.

Zo blij met mijn kastje

Laatst heb ik een klein ladekastje bij de restore gekocht. Ik zag het staan en was meteen verkocht.

 

Het is maar een klein kastje maar groot genoeg voor al mijn klosjes garen. Nu kan ik ze eindelijk een beetje op kleur sorteren en hoef ik niet alle draden uit de knoop te halen. 

 

Daar werd ik gek van.  Als ik een ander klosje nodig had dan zat alles door elkaar en aan elkaar vast. Meestal trek ik dan de draad kapot,  maar op den duur geeft het wel een rommel.  Omdat deze lades niet zo breed zijn liggen de klosjes niet zo te rollen. Eindelijk DE oplossing gevonden. (hoop ik)

 

Ben jij ook zo blij met een oplossing? En dat nog tweedehands.

 

Liefs,

 

Anita.

Gezellige creatieve avond

Vandaag hadden we van mijn werk een gezellige creatieve avond bij de Intratuin.  Het was erg goed geregeld. We werden verdeeld in twee groepen. Daarna ging iedere groep naar zijn eigen plek. Daar hebben we gegeten. Heerlijke soep met brood. Daarna werden we weer verdeeld in twee groepen. De eerste groep mocht de Intratuin door en kijken bij verschillende workshops, de tweede mocht aan het werk. We hadden de keuze om een tafelstuk, een krans of een stok met hyacintbolletjes te maken. In eerste instantie vond ik die witte stok met die leuke bollen geweldig.  Maar nadat ik een mooi tafel stuk van een collega gezien had ben ik daar voor gegaan.

 

Het ziet er een beetje kaal uit op de foto, maar dat is het zeker niet.  Dit komt doordat de foto van bovenaf gemaakt is. Helaas kan ik het niet binnen neerzetten.  Ik had het namelijk even op de grond staan met als resultaat 4 katten die eerst snuffelde maar al snel eraan begonnen te eten. Nu staat het buiten op de tuin tafel.  Zo kan ik er wat langer van genieten.

 

Heb jij ook dieren die je doen en laten beïnvloeden?  Bij mij thuis wel. Vandaar geen planten binnen.  Want voor ik het weet is het opgegeten en daarna weer uitgespuugd.  Dan heb ik dus twee maal ergenis.  Nee dank je.

 

Liefs,

 

Anita.

Verwent door een ouder

Vandaag ben ik verwent door ouders van de speelzaal.  Mijn collega's en ik kregen allen een doosje met chocolade .
Alleen de verpakking was al een lust voor het oog. De naam van het zoontje staat op de label.  Zo lief dat ouders de moeite nemen om iets voor ons te halen. Het ontroerend me elke keer weer.

Dit doosje kom ik over 10 jaar nog steeds tegen in de doos met kerst versiering. Ik ken mezelf, vind het dan zonde om zoiets moois weg te gooien. Elk jaar sta ik er dan mee in mijn handen, kijk er even naar, denk terug aan die tijd en kom tot de conclusie dat het toch maar weer terug moet in de doos en bewaar het weer een jaar.

Zo zit er in die zelfde doos een grote Kerstman. Ik zou niet weten wat ik ermee moet, maar ik heb hem in 2007 gekregen van een toenmalige collega. Er zit een lief briefje aan. En elk jaar het zelfde ritueel. Kijken, terugdenken aan die itijd, en toch maar eer terug in de doos. Net als met een ijzeren kerstboomversiering. Ook die heb ik gekregen van een oud collega.

Misschien kan ik dit doosje wel gebruiken voor de haakjes die aan de ballen moeten om ze aan op te hangen? Dan bewaar ik dit doosje nog met een doel.
Hoe dan ook, ik ben blij dat deze lieve ouders de moeite hebben genomen om zo iets liefs, lekkers en moois te kopen.

Liefs,

Anita

Mooie spreuk

Foto`s op het juiste moment maken

 Hoe knap is het om op het juiste moment een foto te maken met dit als resultaat? Spelen met de natuur noem ik dat altijd.

Zelf ben ik ooit bezig geweest om samen met mijn jongste zoon foto`s te maken van een ondergaande zon die op zijn hand leek te liggen. Het eerste probleem was, waar vind ik een open plek zonder dat er gebouwen of iets dergelijks op de foto komen. Zelfs hier op het "platte land" viel dat nog even tegen. Overal staat wel een boerderij, boom of elektriciteitsmast.

Toen we dan eindelijk een redelijke plek gevonden hadden ontstond het volgende probleem. Zoonlief was net te klein om de zon "vast te houden". Dus hij stond op zijn tenen een beetje ongeluk, maar uiteindelijk zijn het wel mooie foto`s geworden.

En dan pas heb je in de gaten hoe kort het moment is dat je een goede foto kan maken. Want voor je het weet is de zon achter bomen of gebouwen verdwenen.

Vandaar dat ik deze foto`s zo mooi vind.

Liefs,

Anita

Optisch bedrog

Ik vind het knap als je zo kunt tekenen of schilderen. Sommige zie je meteen de dubbele tekening erin, andere moet je even goed kijken wat de grap nu is.

Drie gezichten bestaande uit mensen en dieren. De bovenste vond ik het lastigste om het gezicht er in te zien. De andere twee zag ik direct. Ik vind dit nog altijd geweldig om te zien.

Ik moet nog meer van dit soort afbeeldingen hebben. Ik zal ze eens opzoeken en op mijn blog plaatsten.

Kun jij ook zo genieten van "kunst"?


Liefs,

Anita

Licht

Ik kwam op het internet deze afbeelding tegen.  Ik vind hem zo mooi.  En of deze nu echt is of bewerkt weet ik niet. Zo te zien is het getekend. Maar dat maakt me ook niets uit.  Ik zou graag wat meer doen met fotografie maar helaas heb ik daar echt weinig tijd voor.  Veel verder als dingen die toevallig  op mijn pad komen en de peuters van mijn werk fotograferen kom ik niet.
Maar vandaar daar ik hiervan ook enorm kan genieten.

Kun jij ook genieten van zulke afbeeldingen?

Vergeet niet te genieten!

 

Liefs,

 

Anita

Ikea

Mijn lief heeft een hekel aan de IKEA.  Zo'n hekel dat het woord IKEA gespeld wordt als  IK En Andere. Maar vandaag zijn weer samen naar de IKEA in Duiven geweest.

 

Waarom?  Omdat ik weet dat men in Zweden op de 13 december een feest vieren en ik dit wel eens wilde zien.  En inderdaad liepen  er 4 mensen in witte kleding rond die liedjes aan het zingen waren. Ik had er en beetje meer van verwacht.  Maar het was wel even leuk om te zien.

 

En wat denk je. ..mijn lief is zelf nog blij geworden. We zagen namelijk een kast die we mooi voor al de lp's zouden kunnen gebruiken.
Dus we moeten ooit nog een keer terug.  Hihihi.

 

Ook zijn we nog even naar de kerstshow bij de Intratuin geweest.  Altijd weer leuk om te zien wat voor werk er weer van gemaakt is. We hebben nog twee lampjes gekocht voor op het kerstdorp en een geestelijke die nu bij de kathedraal staat. Ons dorp is compleet.

 

We hebben een heerlijke dag gehad.  Nog vier dagen en een avond werken en dan heb ik vakantie.  Ook mijn lief heeft een aantal vrije dagen zodat we heerlijk van elkaar kunnen genieten.

 

Kijk jij ook zo uit naar de kerstdagen?  Wat ga je doen?  Wij gaan genieten van de mensen waarvan we houden.

Hopelijk  kun jij hetzelfde zeggen?

 

Liefs,

Anita

Kerst

Voor we het weten is het al weer Kerstmis.  Dit jaar gaan we voor het eerst sinds jaren weer bij mijn ouders gourmetten.
Het voelt een beetje raar. En ik zal je uitleggen waarom.

Drie jaar geleden werden wij voor het eerst sinds jaren weer gevraagd door mijn schoonzus en zwager om oud en nieuw bij hun door te brengen. Toen wij nog geen kinderen hadden deden we dit ook, maar met de komst van de kids zijn we ermee gestopt. Onze kinderen wilde niet bij een ander slapen en de hele avond opblijven leverde teveel problemen op. Dus zo kwam het dat we bijna 3 jaar geleden dit aanbod aannamen. Mijn jongste schoonzusje was helemaal in haar nopjes. Samen fonduen en oud en nieuw vieren vond ze schitterend. Tot zover niets bijzonders, waren het niet dat die oud en nieuw ook haar laatste was. Ze overleed en februari van datzelfde jaar plotseling.

Dit is een van de vele voorbeelden die ik in mijn omgeving heb waarbij mensen dingen doen of zeggen en waarbij het dan ook de laatste keer is.
En nu vragen mijn ouders of ik met kerst bij hen kom gourmetten. Ik ga, dat zeker, maar het voelt heel dubbel. Hopelijk laat mijn gevoel en ervaringen me deze keer in de steek.

Liefs Anita
 

Overleden

Zoals je waarschijnlijk wel weten ben ik opgegroeid bij een opvangcentrum.  En dan niet voor mensen maar voor uitheemse dieren.  De eerste jaren werden daar vooral apen opgevangen.  Als de overheid iets in beslag nam werd het daar gebracht.  De laatste 5 jaar ging ik er elke dag schoonmaken, voeren, bouwen en verbouwen. Dat deed ik vroeger ook maar niet zo intensief als de laatste 5 jaar.

 

De laatste jaren vond de overheid dat het opvangcentrum niet meer voldeed aan de moderne eisen. Wij hebben aangepast waar mogelijk maar de laatste 8 apen moesten toch over naar een ander opvangcentrum.  Daar was het vele malen beter, vond/vind de overheid. En zo gebeurde het dat st AAP 2 december 2014 de laatste 8 overgebleven apen ophaalde.

 

Helaas zoveel beter blijkt het daar niet te zijn want inmiddels zijn  5 van de 8 apen al overleden. De bovenste twee apen waren al oud en wij hadden er wel een beetje rekening mee gehouden dat deze twee lieverds een verplaatsing niet zouden overleven. 

 

Maar zelfs een "piep jonge" aap is inmiddels binnen 11 maanden al overleden. ( rechts onder) Hij mocht maar 8 jaar worden.  En dat terwijl zijn oma al 42 jaar is waarvan zij 30 bij ons opvangcentrum heeft gezeten. Dit even om aan te geven hoe oud dit soort apen kunnen worden.

 

Ook Hummel is maar 20 jaar oud geworden.( onze brutale aap links onder op de foto)  Het was bij het opvangcentrum waar ik opgegroeid ben misschien niet zo netjes en zo schoon en misschien ook nog wel verouderd maar de apen mochten er wel leuk oud worden. Dat is nu behoorlijk mislukt.

Met dank aan....

 

Kun jij ook zo ziek zijn van dierenleed? Ik kan er letterlijk misselijk van worden. Je snapt waarschijnlijk wel hoe ik me het afgelopen jaar gevoeld hebt?

 

Liefs,

 

Anita

Dag 2015. Hallo 2016

Ik wil eens even terugkijken op het afgelopen jaar. Het is weer een heftig jaar geweest.

Pap die een zere keel had,  onderzocht  werd, geopereerd werd aan zijn long,  wat wonder boven wonder niet uitgezaaid bleek te zijn. Zodat er ook geen nabehandeling hoefde plaats te vinden.

Hij gaat weer als een trein. Hij is weer volop aan het hobbieen.  Heeft weer een nieuw dierenverblijf gebouwd en is materialen aan het verzamelen voor een ander verblijf. En dat op de leeftijd dat de meeste mensen al meer dan 10 jaar met pensioen zijn.

Mam met haar broze gezondheid gaat ook nog altijd redelijk.  Op wat antibiotica en prednison kuren na zijn we al lang blij dat ze niet zo vaak in het ziekenhuis heeft gelegen het afgelopen jaren.

 

Met "mijn mannen" gaat het echt lekker.  Twee van de drie hebben een leuke, lieve vriendin. Allemaal zijn ze aan het werk en hebben het naar hun zin. Ik zeg. ....niks met aan doen en hopen dat het heel lang zo blijft.  Ik ben een troste moeder en vrouw!

 

Met de dieren die nog  in het opvangcentrum  zitten gaat het prima. Elke dag ga ik schoonmaken en even genieten van het gekwetter en geschreeuw.  Want,  ja dat kunnen ze goed. 

 

Met de apen die 2 december 2014 naar st AAP  verhuisde gaat het niet zo goed.  Inmiddels zijn 5 van de 9 apen al binnen een jaar overleden. De eerste twee waren voor ons nog te begrijpen.  Het waren oude dieren. Maar het overlijden van de andere 3 jonge apen roept veel afschuw op. Volgens de NVWA rapporten hadden ze het bij ons niet zo goed, voerde we te veel groente en fruit en waren de hokken verouderd.  Dat zal misschien allemaal wel zo zijn, maar ze mochten wel liefdevol verzorgt en oud worden.  Daarvan is nu helaas geen sprake.

 

Op mijn werk gaat het allemaal redelijke z`n gangetje. Onze groepen zijn vol en er is nog veel werk aan de winkel. Maar het is en blijft heerlijk om peuters zo optimaal mogelijk te laten ontwikkelen en groeien.

 

Zo ik heb genoeg achterom gekeken. Nu kijk ik weer graag vooruit. Ik ben dankbaar voor de mooie dingen die op mijn pad gekomen zijn en hoop nog lang te mogen genieten van de mensen, dieren  en dingen waarvan ik hou.

 

Liefs,

 

Anita

Katten? Soms zou je ze.....

Zoals je misschien wel weten hebben wij 7 poezenbeesten. Meestal ben ik erg blij met ze. ..maar in deze tijd van het jaar kan ik ze soms wel eens schieten. 

 

Waarom?  Kijk maar eens naar de foto's.  Deze twee foto's zijn in twee dagen tijd gemaakt.  De eerste keer lag Lady iets hoger.  Waarschijnlijk lag het toch niet zo lekker tussen de hekjes. Nu schuift madam de losse onderdelen aan de kant zodat ze beter kan liggen. Dat ik bij thuiskomst mopper lijkt haar niets uit te maken. 

 

Minoes is er een aantal keren afgeplukt en weet dat het niet mag.  Dat betekent niet dat ze het ook niet doet.  Alleen schiet ze er snel vanaf als ik binnen kom. Vandaar dat ik ook geen foto van Minoes kan maken. Gelukkig laten de andere katten ons kerstdorp met rust. En tot op heden staat mijn kerstboom ook nog rechtop. Zouden ze het na al die jaren dan toch leren?  Zou ik ze volgend jaar dan alleen maar lief en leuk vinden? Ik hoop het maar.

 

Ken je mijn "probleem"? Kan je er stiekem ook wel om lachen? Ik wel hoor. Ik mopper wel maar geniet volop van mijn draakjes.

 

Liefs,

 

Anita

Aardappel hartjes

Laatst kwamen de aardappelen uit de zak en wat zat dat tussen?  Deze twee hartjes.  Altijd weer een leuke verrassing van de natuur.

Kun jij ook zo genieten van zulke onverwachte "cadeautjes ".  Hoe dan ook,  vergeet niet te genieten van als wat er in je leven aan positieve dingen op je pad komen. 

Liefs, 

Anita 

Zo laat de kerst maar komen

Vandaag de laatste hand gelegd aan de kerstversiering. Het kerstdorp staat.  Dit jaar heb ik geen lantaarntjes en lampjes gebruikt.  Ik kan me nog herinneren van vorig jaar dat ik elke keer al die lampjes rechtop moest zetten. Daar heb ik dit jaar geen zin in.

 

De boom staat al een paar dagen.  En ik heb de boom tot nu toe nog niet opnieuw op hoeven zetten.  Voorgaande jaren lag de boom naar een paar dagen alweer plat.  Zou Minoes nu eindelijk weten dat ze er beter niet in kan klimmen?  Ik hoop het maar. Want ik vind het heerlijk om de boom op te zetten....maar omdat nu twee keer per week te moeten doen gaat me wat te ver.

 

Het eerste jaar dat ik het ouderlijke huis verlaten had hadden we een kerstboom met van die mooie gekleurde, glazen ballen. Daarna hebben we alleen nog maar plastic, papier màche of zelfgemaakte ballen gehad. De eerste jaren omdat de kinderen klein en druk waren, de laatste jaren omdat onze poezen beesten het verschil niet weten tussen mijn en dein.

 

Maar ik vind het nog altijd heerlijk om de kerstboom op te zetten. Het heeft toch iets feestelijks. Waar ik wel blij om ben is dat we niet overal verplicht naar toe moeten. Ieder jaar gaan we een dag gourmetten met mijn schoonfamilie. En  dat is altijd weer erg gezellig. Voor de rest zijn we heerlijk vrij om te doen en te laten wat we willen. Dit jaar zullen alle jongens en de vriendinnen van de jongste en de middelste ook bij mijn schoonmama aan de tafel verschijnen. Ik neem aan de we de andere kerstdag net z`n tweeën zullen zijn. En dat is prima, al vind ik het heerlijk om samen met mijn kids te zijn. Maar voordat het zover is ga ik eerst heerlijk genieten van de mooie versierde boom en het kerstdorp.

 

Liefs,

 

Anita.

Mooie kleuren in de lucht

Vandaag heb ik deze foto's gemaakt van de schitterende kleuren van de lucht.  Ik was naar de keuken geweest en liep terug toen mij de vreemde kleur op viel. Eerst dacht ik dat het door het licht van de kerstboom kwam. Maar dit bleek niet zo te zijn.  Ik keek naar buiten en toen zag ik dit.  Deze kleur lucht zie je niet zo vaak.  Ik heb er dan ook snel en foto van gemaakt.

 

Op Facebook zag ik dat meerdere mensen genoten hadden van deze opvallende kleuren.

 

Kun jij ook zo genieten van de natuur?  Ik denk dat je dan heel rijk bent.  Het kost niks en laat hem glimlach achter op je gezicht.

 

Liefs,

 

Anita

Kerstboom

Zoals jullie misschien nog kunnen herinneren was ik een tijdje bezig met het maken van kerstversiering. En zoals je nu kunt zien heb ik mijn boom opgezet en mijn versiering erin  gehangen. De kleuren zijn vooral rood en wit aangevuld met zilverkleurige ballen en sterren. Het bruin en beige sterren  en ballen zie je bijna niet. Jammer van de ontzettend grappige kerstballen met die sneeuwpoppen erop die je  bijna niet ziet.

 

Vroeger heb ik al eens een kerstboom met zelfgemaakte ballen gemaakt.  Ik had toen van fimo klei allemaal beertjes gemaakt en die had ik in doorzichtige ballen gedaan. Later zijn die ballen, denk ik, gesneuveld.

 

Ik twijfel of ik er nog enkele rode versiersels bij zal maken. Voorlopig laat ik het nog maar even zo.

 

Wat zal ik nu eens gaan maken? Het plan is nog steeds om de winter serie van Anke te maken.  Ik vind het koek en zopie kraam en de popjes op schaatsen zo leuk.  Maar ook een heel gepriegel.

De patronen liggen al jaren klaar.  Dus vervelen hoef ik me niet. Dus wie weet.

Maar eerst het grote kerstdorp opzetten. Altijd weer een heel werk om alle huisjes en toebehoren een beetje leuk te verdelen.

Heb jij ook nog zoveel heerlijke wensen?

Wat je ook doe vergeet niet te genieten.

 

Liefs,

 

Anita

Kast vullen met hindernissen

Zoals je op de foto wel kan zien zitten mijn katten me nog wel eens in de weg.  Ik heb om de jaarkasten te vullen en trap nodig.  Nu heeft Minoes dat lak aan.  Madam gaat er gewoon eigenwijs op zitten.

 

En terwijl ik bezig ben met mijn popjes in de kast te zetten vindt Karel dat hij best even in de doos met poppen kan gaan liggen. Dat ik dan niet verder kan dat maakt hem weinig uit. En zo komt het dat ik verplicht aan een bak koffie ga zodat Minoes nog even eigenwijs op de trap kan blijven zitten en Karel nog even heerlijk op de popjes kan liggen.

Na de koffie was Minoes uit zichzelf vertrokken,  maar Karel heb ik echt uit de doos moeten plukken. Hij lag heerlijk te slapen.

 

Ben jij ook zo gek dat je je planning en beetje aanpast aan je dieren?  Of heb je misschien geen dieren?

Ik ga maar weer even verder voordat ik weer gestoord word en verplicht aan de koffie moet.

 

Liefs,

 

Anita